سرویس ورزش مشرق - اصغر شرفی بازیکن و مربی اسبق تیم ملی فوتبال کشورمان در گفتگو با مشرق، درباره موضوعات مختلفی از جمله حضور تیم نوجوانان در جام جهانی زیر ۱۷ سالهها، مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ تیم ملی بزرگسالان و مشکلات هفتههای اخیر پرسپولیس و یحیی گل محمدی اظهاراتی را مطرح کرد.
مسابقات جام جهانی نوجوانان را میبینید؟
بله واقعاً بچههای نوجوان ایران سنگ تمام گذاشتند اما متاسفانه در بازی با انگلیس همه چیز علیه ما بود. اول از همه زمین.
منظورتان بارندگی و هوای محل برگزاری مسابقه بود؟
انگلیسیها یک اصطلاحی دارند که میگویند انگلیش استایل، یعنی وقتی باران میآید ما از بازی در زمین خیس وزیر باران کیف میکنیم. شرایط بازی ایران و انگلیس دقیقاً همین چیزی بود که میگویم. زمین خیس و قدرت بدنی بالای تیم انگلیس بچههای ما را تخلیه کرد هرچند که این بچهها تا آخر زحمت کشیدند و از جانشان مایه گذاشتند اما قدرت آنها بیشتر بود.
به نظرتان تیم ایران لایق مساوی نبود؟
مهم این بود که بچههای ما ترسی نداشتند. با اینکه تیم نوجوانان ما با کمترین تدارکات راهی این مسابقات شده بود بچههای ما اصلاً نشان نمیدادند که بازنده هستند. ولی همانطور که گفتم تیم انگلیس فوق العاده بود آنها قلدر بودند و تکنیک خیلی خوبی داشتند. دائماً با توی سر توپ زدن بچههای ما را بیچاره کرده بودند.
با توجه به حریف ضعیفی که در گروه وجود دارد فکر میکنید ایران هنوز شانس صعود خواهد داشت؟
خیلی سخت است. چون این بازی مقابل انگلیس بدن بچههای ما را تخلیه کرد ولی به هر حال فرصت بین المللی خوبی بود که بچههای ما آن را تجربه کنند.
به نظر شما فدراسیون فوتبال ما میتواند به خوبی از این تیم مراقبت کند تا در سالهای آینده پشتوانه تیم ملی بزرگسالان باشد؟
هرگز. این بچهها اینقدر با دنیای امروزی و جهان فوتبال در ارتباط هستند که مطمئن باشید شعور فوتبالیشان از همه مسئولان فدراسیون فوتبال بالاتر است. قسم میخورم که این بچههای ۱۵، ۱۶ ساله به مراتب شعور فوتبالی بسیار بالاتری از مسئولان دفتری فدراسیون دارند. مطمئن باشید این بچهها خودشان به فکر خودشان خواهند بود و قطعاً فدراسیون هیچ کاری برای آنها نخواهد کرد مثل نسلهای قبلی که به امان خدا رها شدند.
اوضاع تیم ملی بزرگسالان در آستانه مسابقات مقدماتی جام جهانی را چطور میبینید؟
اوضاع خوبی نداریم. البته ما بازیکنان خیلی خوبی داریم که در اروپا فوتبال بازی میکنند و با دنیای امروز فوتبال آشنا هستند. شاید تنها تکیهگاه تیم ملی ما امروز همین بچهها باشند وگرنه تیم ملی اصلاً تدارک خوبی ندیده و بازیهای تدارکاتی مان با اردن و تیمهای این چنینی به هیچ وجه نمیتواند ما را آماده دیدار با تیمهایی مثل ژاپن یا کره جنوبی کند. اصطلاحا دور هم جمع هستند و یک فوتبالی بازی میکنند تا سرشان گرم باشد.
فوتبال باشگاهی را هم دنبال میکنید؟
اتفاقا میخواستم درباره پرسپولیس و یحیی گل محمدی صحبت کنم. مگر یک مربی چند سال باید در یک تیم بماند. زن و شوهر هم وقتی چند سال با هم زندگی میکنند نوبتی به مسافرت میروند تا دوباره دلشان برای هم تنگ شود. الان آقای گل محمدی قیافهاش برای بچههای تیم پرسپولیس تکراری شده چه برسد به دستورات تاکتیکیاش. مگر یک مربی با یک تیم باید چه کار کند او به تازگی سه جام آورده و در این چند سال هم افتخارات خوبی با پرسپولیس داشته بنابراین الان باید بگوید بای بای و برود.
فکر میکنید این اتفاق میتواند به پرسپولیس کمک کند؟
در همه تیمهای بزرگ و کوچک این اتفاق میافتد اصلاً این موضوع که یک مربی باید سالیان سال در یک تیم باشد غلط است. گل محمدی باید زرنگ باشد و تا قبل از اینکه او را سکه پول کنند خودش برود. زین الدین زیدان را یادتان هست. وقتی همه جامها را با رئال آورد در اوج افتخار خداحافظی کرد و رفت. الان چه کسی به رئال مادرید برگشته، آنچلوتی باز هم این تیم را قهرمان کرد این ذات فوتبال و زندگی مشترک است. آدمها بعد از مدتی از هم خسته میشوند الان گل محمدی خودش هم حوصله این بازیکنان را ندارد چه برسد بازیکنان پرسپولیس. یک نفر باید این مسائل را به او بگوید چون دیگر حرف تازهای برای این بچهها ندارد.